تولید کپسولهای نشاسته دار باکتری ‏‎bacillus thuringiensis berliner‎‏ حاوی مواد کمکی مختلف و بررسی کارائی های آنها

باکتری ‏‎bacillus thuringiensis berliner‎‏ یکی از موثرترین عوامل میکروبی است که قدرت بیماریزایی شدیدی را بر حشرات و بویژه افراد راسته بالپولکداران اعمال می نماید. برخی از عوامل محیطی بویژه پرتوهای فرابنفش نور خورشید با تاثیر بر روی کریستالها و اسپورهای این باکتری پایداری آن را در محیط کم نموده و در نتیجه کارایی باکتری را در محیط به شدت کاهش می دهند. در تحقیق حاضر باکتری ‏‎bacillus thuriniensis var.galleriae‎‏ به همراه ملاس چغندرقند ‏‎(m)‎‏، قرمز کنگو ‏‎(cr)‎‏ و حنا ‏‎(h)‎‏ به تنهایی یا در اختلاط با هم داخل نشاسته پیش ژلاتینه شده ‏‎(st)‎‏ کپسوله گردید و 8 فرمولاسیون کپسوله شده از باکتری بدست آمد. جهت بررسی کارایی هر یک از این مواد، 7 فرمولاسیون غیر کپسوله و یک شاهد نیز از باکتری تهیه شد. دو گروه از فرمولاسیونها طی دو دوره زمانی یک روزه (گروه ‏‎ii‎‏) و دو روزه (گروه ‏‎iii‎‏) تحت تابش نور خورشید حاوی ‏‎u.v.b‎‏ قرار گرفته و یک گروه از فرمولاسیونها نیز برای مقایسه تحت تابش نور خورشید فاقد ‏‎u.v.b‎‏ قرار داده شدند (گروه ‏‎i‎‏). سپس اثر بیولوژیک فرمولاسیونهای هر سه گروه بر روی لاروهای سن پنجم پروانه بزرگ موم خوار ‏‎galleria mellonella l.‎‏ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از طریق آزمایش فاکتوریل تجزیه واریانس شد. در تیمارهای گروه ‏‎i‎‏ بیشترین درصد تلفات مربوط به فرمولاسیون کپسوله شده حاوی ملاس-حنا ‏‎(st-m-h)‎‏ و فرمولاسیون غیرکپسوله ملاس-حنا ‏‎(m-h)‎‏ بود که به ترتیب 80 و 8/77 درصد تلفات ایجاد کردند. در تیمارهای گروه ‏‎ii‎‏ فرمولاسیون ‏‎st-m-h‎‏ با 3/73 درصد بیشترین تلفات را نشان داد. در تیمارهای گروه ‏‎iii‎‏ فرمولاسیونهای ‏‎st-cr-m-h, st-m-h‎‏ و ‏‎cr-m-h‎‏ همگی با 9/68 درصد بالاترین تلفات را به همراه داشتند. نتایج نشان دادند که مدت تابش به طور معنی داری قادر است کارایی فرمولاسیونها را کاهش دهد. در بررسی اثر متقابل فرمولاسیونها و مدت تابش نیز بیشترین تلفات مربوط به فرمولاسیون ‏‎st-m-h‎‏ بود. جهت بررسی میزان کارایی فرمولاسیونها در برابر نور خورشید از درصد ‏‎oar‎‏ استفاده گردید. در میان کلیه فرمولاسیونها تنها فرمولاسیون ‏‎st-cr-m-h‎‏ کارایی خود را در هر دو گروه ‏‎ii‎‏ و ‏‎iii‎‏ کاملا حفظ نمود و مقادیر ‏‎oar‎‏ برای آن 100 درصد تعیین شد. جهت بررسی اثر تغذیه ای هر یک از مواد بکار رفته در تهیه فرمولاسیونها، این مواد به تنهایی با غذای مصنوعی میزبان ترکیب شده و میزان افزایش وزن لاروهای تغذیه نموده از این تیمارها با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی تجزیه و تحلیل گردید. در این آزمایش لاروهای تغذیه نموده از تیمار حاوی ملاس بالاترین میانگین افزایش وزن را معادل 122 میلی گرم نشان داد در صورتیکه تیمارهای حاوی قرمز کنگو و حنا به ترتیب با میانگینی برابر با 48 و 14 میلی گرم کمترین میزان افزایش وزن را در لاروها ایجاد نمودند. با استفاده از دستگاه طیف سنج میزان جذب پرتوهای فرابنفش در قرمز کنگو، ملاس و حنا مشخص شد. میزان پایداری هر یک از فرمولاسیون های تهیه شده در آب تعیین گردید و با افزودن شکر به محلول آبی، به غیر از فرمولاسیونهای حاوی حنا کلیه فرمولاسیونها انسجام خود را در آب حفظ نمودند.